Chwilę już temu, na zaproszenie agencji Studio Super ekipa naszego radia wybrała się na dwa doskonałe koncerty.
W klubie Niebo na warszawskim Śródmieściu zagrał nestor polskiej muzyki elektronicznej Marek Biliński. Z relacji naszego redakcyjnego kolegi wiemy, że na koncercie nie zabrakło największych przebojów Pana Marka z doskonałymi utworami: „Dom w dolinie mgieł” czy „Ucieczką z tropików”
Krótkie bio ze strony artysty poniżej:
Marek Biliński
jest absolwentem Akademii Muzycznej w Poznaniu. Popularność solową na rodzimym rynku muzycznym zdobył bestsellerowym albumem „Ogród Króla Świtu” oraz wideoklipem „Ucieczka z Tropiku”, który przez telewidzów uznany został za najlepszy klip 1984 roku. W tym czasie miał już na swoim koncie kolejną „złotą płytę” oraz szereg koncertów w kraju i za granicą (koncertował m.in. w Berlinie, Hamburgu, Bremie, Pradze, Moskwie i Kuwejcie), zaś w plebiscytach na najpopularniejszego instrumentalistę przez pięć kolejnych lat (1981–1985) zajmował pierwsze miejsce. Po resztę info zapraszamy na stronę twórcy.
W Hydrozagadce zagrała zaś pioronująca orkiestra dęta rodem z Rumunii. Fanfare Ciocarilia. Zobaczyć i posłuchać tę grupę to niewątpliwie przeżycie porównywalne z dostąpieniem przedsionku muzycznego raju. Kilkunastu nie młodych ciałem już muzyków z radością w sercu i duszy dało popis dęty o jaki na naszym krajowym podwórku trudno. Zespól ma wyjątkowy kontakt z publicznością, co dało się zobaczyć szczególnie w tak małej sali ( jakże za małej jak na takie zjawisko jak Fanfare) jak Hydrozagadka.
Krótkie bio o zespole z Wikipedii.
Fanfare Ciocărlia (pisane też jako Ciocârlia) – orkiestra dęta pochodząca ze wsi Zece Prăjini w północno-wschodniej Rumunii. Członkowie zespołu zaczynali od grania na weselach i chrztach w pobliskich wioskach. W październiku 1996 roku niemiecki producent muzyczny Henry Ernst przybył do Zece Prăjini i namówił kilku tamtejszych muzyków do zrzeszenia się w zespół muzyczny. Zdecydowali się na nazwę Fanfare Ciocărlia – Fanfare to francuskie słowo, które przeszło do języka rumuńskiego i określa orkiestrę dętą, zaś Ciocărlia to rumuńskie słowo określające skowronka. Od czasu, gdy zostali odkryci przez Ernsta, który jest ich menedżerem, odegrali około tysiąca koncertów w pięćdziesięciu krajach świata.
Ich styl muzyczny pochodzi głównie od tradycji muzyki tanecznej romskiej i rumuńskiej, ale używają też elementów z muzyki tureckiej, bułgarskiej, serbskiej i macedońskiej. Słyną z szybkich i skomplikowanych rytmów, staccato na klarnecie i solo na saksofonie i trąbce, czasami przekraczających tempo 200 uderzeń na minutę.
